Awra sa UP Campus

Minsan, kapag nasa mood ako maglakad ng mahaba, tumutungo ako sa campus ng UP Diliman.

Nakakapag isip ako at narerelax din ang isipan ko sa aking ginagawang paglalakad.

Hindi ko alintana ang pagod, oras na nasayang at haba ng nilakad ko sa mga ganung pagkakataon.
Naranasan ko ang mag walking exercise sa umaga, kung saan ay marami akong nakakasalubong na celebrity, lalo na sa araw ng sabado.

Pero mas pabor sa akin ang maglakad sa hapon, dahil hindi na mainit, may ilang celebrity din at mas maraming tao akong nakakasabay.

Ang mga eksena sa bawat paglalakad ko ay hindi basta mawaglit sa aking alaala.

Naroon na madalas kong makasalubong ang ibang attractive na lalake, gwapo, tisoy, maganda ang pangangatawan at sadya talagang may nakakaakit na karisma.

Naroon na may makakatitigan ka, may makakasabay ka at may hindi makakatiis na hindi ka kausapin na kunwari ay magtatanong ng oras at hindi kabisado ang lugar.

Naroon ang mga nagja jogging na lalake na naka topless na, pawisan at kay sarap sulyapan.

Maraming kuwento ang nababalot sa bawat parte ng campus, sa tabi at likod ng puno, sa mga benches, sa madilim na parte at sa ibat ibang bahagi nito.

Hindi ko hangad na maranasan ang magkaroon ng isang pilyong alaala sa lugar na yun, sapat na sa akin na sa mga ganung pagkakataon, marami akong nalalaman na mga bagong kuwento at nalalaman na ako mismo ang nakatuklas.