Mabilis niya akong hinabol. Patay malisya lang ako.
"Will you please, stop walking! Hindi kita maintindihan!"
Ang inis niyang sabi sa akin. Huminga ako ng malalim bago ko siya hinarap.
"Akala ko, magiging ok tayo kapag lumabas tayong dalawa! Yung tayo lang, walang iba!"
Hinawakan niya ang magkabila kong balikat, tumitig sa mailap kong mga mata na kanina pa nagpipigil at namamasa na sa luha.
"Gusto ko na tayo ay mag enjoy! Stress ako sa work, stress ka sa inyo! Problema sa work, problema mo sa pamilya, please! Lets enjoy tonight!"
Ang winika niya. Hila niya ang kamay ko, pero bumitiw ako. Parang eksena sa pelikula, hindi siya lumingon pero nakahinto siya. Habang nakayuko ako, hindi dahil sa nahihiya ako sa mga taong nakatingin sa amin, kundi dahil sa ayaw kong makita ang reaksyon niya.
"Im sorry!"
Ang tanging kong sinambit. Lumingon siya, naroon na yung pagka blangko ng tingin niya.
"Anong mali sa pagyaya ko sayo na magsaya tayo? Ano bang problema?"
Lumapit ako ng kusa. Pero isang hakbang pa ang layo namin sa isat-isa.
"Obar itong pinuntahan natin! May trauma ako dahil sa nangyari sa kaibigan ko! Naghiwalay sila dahil sa lugar na ito!"
Napapailing na humawak siya muli sa kamay ko. Yung mga tingin niya, gustong ipabasa ang sinasabi ng mga titig niya.
"Trust me! Ang temptasyon ay nasa paligid lamang! Pero kung ang shield natin ay ang pagtitiwala sa isat-isa, hindi makakapasok ang anumang temptasyon sa ting dalawa!"
Ang kanyang paliwanag. Huminga muli ako ng malalim at pinisil ang kamay niya na nakahawak sa aking kamay din. Pinapabatid ko sa kanya, na may tiwala naman ako sa kanya. Siguro, sa gwapo ng kaharap ko, sa ganda ng katawan at tindig nito, nakaramdam lang ako ng insecurities sa sarili ko.
"Sige! Tara na!"
Ang pagyaya ko na sa kanya.
"Happy anniversary!"
Ang bulong niya sa akin. Syempre, may kilig yun sa puso ko. Kahit ang expectation ko ay dinner date with candle light talaga. Hahaha.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
"Will you please, stop walking! Hindi kita maintindihan!"
Ang inis niyang sabi sa akin. Huminga ako ng malalim bago ko siya hinarap.
"Akala ko, magiging ok tayo kapag lumabas tayong dalawa! Yung tayo lang, walang iba!"
Hinawakan niya ang magkabila kong balikat, tumitig sa mailap kong mga mata na kanina pa nagpipigil at namamasa na sa luha.
"Gusto ko na tayo ay mag enjoy! Stress ako sa work, stress ka sa inyo! Problema sa work, problema mo sa pamilya, please! Lets enjoy tonight!"
Ang winika niya. Hila niya ang kamay ko, pero bumitiw ako. Parang eksena sa pelikula, hindi siya lumingon pero nakahinto siya. Habang nakayuko ako, hindi dahil sa nahihiya ako sa mga taong nakatingin sa amin, kundi dahil sa ayaw kong makita ang reaksyon niya.
"Im sorry!"
Ang tanging kong sinambit. Lumingon siya, naroon na yung pagka blangko ng tingin niya.
"Anong mali sa pagyaya ko sayo na magsaya tayo? Ano bang problema?"
Lumapit ako ng kusa. Pero isang hakbang pa ang layo namin sa isat-isa.
"Obar itong pinuntahan natin! May trauma ako dahil sa nangyari sa kaibigan ko! Naghiwalay sila dahil sa lugar na ito!"
Napapailing na humawak siya muli sa kamay ko. Yung mga tingin niya, gustong ipabasa ang sinasabi ng mga titig niya.
"Trust me! Ang temptasyon ay nasa paligid lamang! Pero kung ang shield natin ay ang pagtitiwala sa isat-isa, hindi makakapasok ang anumang temptasyon sa ting dalawa!"
Ang kanyang paliwanag. Huminga muli ako ng malalim at pinisil ang kamay niya na nakahawak sa aking kamay din. Pinapabatid ko sa kanya, na may tiwala naman ako sa kanya. Siguro, sa gwapo ng kaharap ko, sa ganda ng katawan at tindig nito, nakaramdam lang ako ng insecurities sa sarili ko.
"Sige! Tara na!"
Ang pagyaya ko na sa kanya.
"Happy anniversary!"
Ang bulong niya sa akin. Syempre, may kilig yun sa puso ko. Kahit ang expectation ko ay dinner date with candle light talaga. Hahaha.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Sinundan niya ako hanggang gate ng
bahay namin. Nahabol niya ako kaya napigilan niya akong buksan agad ang
gate para pumasok at tuluyan na siyang pagsarhan.
"Ano ang gusto mo? Matatapos ang araw na hindi tayo nagkakaayos?"
Ang angal niya sa akin. Pero tinakpan ko ang mga tenga ko na parang bata. Imbes na lalo siyang mainis, napangiti pa ang loko.
"Huwag mo akong daanin sa pagpapa cute mo! Mag usap tayo!"
Ang muli niyang sabi. Pero pinikit ko nalang din ang mga mata ko.
"Gusto ko nang matulog! Magpahinga! Bukas nalang tayo mag usap!"
Ang sabi ko. Pero iniharang niya ang kanyang katawan sa daraanan ko. Ang gwapo talaga ng nasa harapan ko. At palagi akong natatakot na isang araw, magiging alaala nalang ang lahat, kasama na ang mga sandaling iyun.
"Akala ko ba, nagkausap na tayo kanina! Ano na naman itong problema natin?"
Ang tanong niya sa akin. Humugot ako ng malalim na paghinga.
"Nag enjoy ka sa pakikipagsayaw sa iba kanina! Ano ang gusto mong maramdaman ko?"
Napapailing na naman siya. Humawak siya sa mga kamay ko. Parang batang pinapalaki ang mga mata niya habang hinahabol ang mga tingin ko.
"Sorry kung naging insensitive ako kanina ha!"
Hinaplos ko lang ang kanyang isang pisnge. Sapat na yung narinig ko para patawarin siya sa kanyang nagawa.
"Ano ang gusto mo? Matatapos ang araw na hindi tayo nagkakaayos?"
Ang angal niya sa akin. Pero tinakpan ko ang mga tenga ko na parang bata. Imbes na lalo siyang mainis, napangiti pa ang loko.
"Huwag mo akong daanin sa pagpapa cute mo! Mag usap tayo!"
Ang muli niyang sabi. Pero pinikit ko nalang din ang mga mata ko.
"Gusto ko nang matulog! Magpahinga! Bukas nalang tayo mag usap!"
Ang sabi ko. Pero iniharang niya ang kanyang katawan sa daraanan ko. Ang gwapo talaga ng nasa harapan ko. At palagi akong natatakot na isang araw, magiging alaala nalang ang lahat, kasama na ang mga sandaling iyun.
"Akala ko ba, nagkausap na tayo kanina! Ano na naman itong problema natin?"
Ang tanong niya sa akin. Humugot ako ng malalim na paghinga.
"Nag enjoy ka sa pakikipagsayaw sa iba kanina! Ano ang gusto mong maramdaman ko?"
Napapailing na naman siya. Humawak siya sa mga kamay ko. Parang batang pinapalaki ang mga mata niya habang hinahabol ang mga tingin ko.
"Sorry kung naging insensitive ako kanina ha!"
Hinaplos ko lang ang kanyang isang pisnge. Sapat na yung narinig ko para patawarin siya sa kanyang nagawa.
------------------------------
No comments:
Post a Comment